De Spaanse Eva García Sáenz de Urturi (1972) groeide op in Vitoria, dat nu het prachtige decor vormt voor haar thriller-trilogie. Het eerste deel van deze trilogie kreeg als titel De stilte van de witte stad en is door Elvira Veenings naar het Nederlands vertaald. Het omslag belooft een boek vol spanning, mysterie, cultuur, geschiedenis en heel veel sfeer en daarmee wordt de spijker op zijn kop geslagen: dat is ook precies wat het verhaal je geeft! 

De tekst op het omslag
Tasio Ortiz de Zárate is een briljante archeoloog die twintig jaar geleden werd veroordeeld voor een reeks bizarre moorden in het rustige stadje Vitoria. Hij staat op het punt voor het eerst de gevangenis te verlaten, als de misdaden weer beginnen: in de kathedraal van Vitoria wordt een jong stelletje gevonden, naakt en om het leven gekomen door bijensteken in hun keel. Niet veel later wordt in de Casa del Cordón, een bekend middeleeuws gebouw in de stad, een ander koppel vermoord. 

De jonge inspecteur en profiler Unai López de Ayala – beter bekend als Kraken – wil niets liever dan meer moorden voorkomen, maar een recente tragedie in zijn eigen leven maakt het hem moeilijk om deze zaak te behandelen als alle andere. Zijn onorthodoxe werkmethode wekt bovendien ergernis bij zijn baas. De tijd begint te dringen en de dreiging wordt alsmaar sterker: wie volgt? 

Levendige en sfeervolle schrijfstijl
García Sáenz de Urturi’s schrijfstijl is prachtig en trekt je vanaf de eerste pagina diep het verhaal in. De Spaanse namen moeten even in je systeem komen, maar door de beschrijvingen van geuren, gebouwen en natuur waan je je onmiddellijk in Vitoria. (Het plaatsje ziet er overigens op foto’s net zo pittoresk uit als het boek je doet geloven, dus mocht je nog een vakantiebestemming zoeken…) Ook wordt de dreiging die de inwoners voelen door de reeks aan duo-moorden goed te beschrijven: donkere hoekjes bezorgen ieder personage rillingen en alleen over straat gaan doet niemand meer. Daarbij komt dat de personages elk goed worden uitgewerkt; met complexe gevoelens en gedachten (liefde, wraak en achterdocht), die uitmonden in beslissingen waar je je goed in kunt inleven. Om het geheel compleet te maken, stopt García Sáenz de Urturi er ook nog een portie Spaanse geschiedenis in. Is dit alles te veel? Nee! De integratie van deze verschillende elementen is subliem en dat wordt veroorzaakt door de levendige en sfeervolle schrijfstijl.

“Dit was mijn Vitoria, zoals ik het me voorstelde. Een rustige, veilige plaats waarover ik waakte, waar het kwaad niet door de gebouwen woekerde (…). De straten waren niet meer dan dat: verlaten trottoirs in afwachting van de dag die komen zou, opdat de inwoners zonder angst door de stad konden lopen.“

Een plot waar je u tegen zegt
De plot van De stilte van de witte stad is steengoed. Dit komt door een drietal elementen. Ten eerste de afwisseling tussen een verhaallijn in het heden en het verleden. Deze draagt bij aan een mysterieus gevoel. In eerste instantie lijkt de verbinding tussen beide verhaallijnen namelijk ver te zoeken, waardoor je extra alert en met vele vraagtekens in je hoofd aan het lezen bent. Als de verhaallijnen dichterbij elkaar komen en de contouren van de puzzel bekend worden, stijgt de spanning en het leesplezier. Hoe zit het nu echt in elkaar? Ten tweede de manier waarop informatie wordt prijsgegeven. Doordat je niet weet welk personage te vertrouwen is, weeg je continue af of de informatie gegeven vanuit een bepaald personage accuraat is. Omdat het verhaal vanuit het perspectief van Unai wordt verteld, speelt zijn mening daarover ook een grote rol in je eigen beoordeling. Zo probeer je het grotere geheel van de puzzel in te vullen. Dat dat niet altijd even makkelijk is, blijkt al snel. García Sáenz de Urturi weet je namelijk meerdere malen op het verkeerde been te zetten. Ten derde en als laatste de ontknoping. Je ziet deze niet aankomen. Het is echt nodig het boek uit te lezen om alle puzzelstukjes op zijn plaats te laten vallen. En dat je na bijna 500 pagina’s nog steeds met heen-en-weer-schietende ogen zo snel mogelijk wilt lezen om erachter te komen wie achter de duo-moorden zit, getuigt van een plot waar je u tegen zegt.

“Ik vervloekte de kracht van één enkel brein om het leven te veranderen van zoveel mensen die niets met zijn motieven te maken hadden. Het gemak waarmee de ongezonde inzet van één persoon een hele stad in zijn greep kon houden, joeg me angst aan.“

Conclusie
Kortom, De stilte van de witte stad is een thriller van formaat. García Sáenz de Urturi’s heerlijke schrijfstijl gecombineerd met een ijzersterk plot verplichten je dit boek te lezen. En goed nieuws: op 12 november verschijnt het tweede deel uit de trilogie, met de titel De riten van het water. Deze datum staat in elk geval in mijn agenda gemarkeerd; ik kan niet wachten om het volgende verhaal uit Vitoria met hoofdrollen voor Unai, Estíbaliz en Alba opnieuw te verslinden!

In het kort

Titel: De stilte van de witte stad
Auteur: Eva García Sáenz de Urturi
Uitgever: A.W. Bruna
Jaar van uitgave: 2019
Aantal pagina’s: 491
Serie of stand-alone: Serie (#1)
Leesfragment: klik hier
Beoordeling: