Ianthe Sahadat (1977) werkt bij de Volkskrant. In 2011 schreef zij een spraakmakend artikel over wantoestanden bij Hogeschool Inholland, waar ze de journalistieke prijs De Tegel voor won. Daarnaast schrijft Sahadat ook fictie. Haar roman Drijfhout verscheen in 2016 en gaat over depressie. Onlangs verscheen haar nieuwe roman met de titel Zonder handen met een heel ander thema. Een boek met een omslag dat net zo indringend is als het verhaal!

De tekst op het omslag
Kat heeft een overzichtelijk levensdoel: zo min mogelijk opvallen. Als je niks verkeerd doet, kan ook niemand je stom vinden. Terwijl anderen zich vol op het studentenleven storten, lijkt bij de 19-jarige Kat de tijd stil te staan: zij verzamelt verhalen zonder zelf daadwerkelijk aan het leven deel te nemen. Ze brengt haar tijd vooral door bij Broodje John, een ontmoetingsplek voor verdwaalde zielen. Tot op een dag de charmante Rif in haar leven opduikt. Dat uitgerekend hij met haar wil omgaan, is bijna te mooi om waar te zijn. De vriendschap die ontstaat geeft Kat, ondanks het duistere randje, voor het eerst het gevoel ergens bij te horen. Even lijkt het erop dat ze door Rif in het reine komt met haar verleden, maar de scheidslijn tussen feit en fictie wordt steeds grilliger. Wat onschuldig begint wordt sluipenderwijs sinister. En welk verhaal draagt haar nieuwe vriend eigenlijk met zich mee?

Wat betekent het om erbij te willen horen, maar daar niet in te slagen? Hoe leeft je verleden voort in het heden? Hoe zoet is wraak eigenlijk? En kunnen beschadigde mensen elkaar wellicht lijmen?

Schitterende uitwerking van de psyche
Het boek kan het best beschreven worden als indringend. De gevoelens die Kat ervaart zijn zo heftig, maar ook zo realistisch en herkenbaar beschreven. Zelfs als je je niet in de situatie van Kat hebt bevonden, kun je je je goed inleven in het verhaal. Dat komt omdat Sahadat -naast dat ze de context waarin Kat zich bevindt goed beschrijft- ook goed ingaat op de gevoelens die deze oproept bij Kat. Hoe zij zich afvraagt op welke manier ze moet omgaan met het heden (haar relatie met Rif) en verleden (hoe zij buitengesloten werd) weet je tot in het diepst van je ziel te raken. Dit geldt specifiek voor een belangrijk thema uit het boek, namelijk wraak. De vragen die bij je opkomen, zoals ‘Hoe zou ik omgaan met deze situatie? Zou ik hierin meegaan of niet?’, spelen ook bij Kat zelf. Dit merk je omdat Kat die vragen expliciet stelt aan vrienden en collega’s in het boek. Hierdoor krijg je inzicht in de overwegingen die ze maakt voordat ze wel of niet meegaat in bepaalde situaties. Kat’s psyche is dan ook schitterend uitgewerkt.

“Kan je iets benijden en wantrouwen tegelijk?“

Een fijn plot, maar..
De opbouw van Zonder handen is goed. Het verhaal wordt in de derde persoon verteld, vanuit het perspectief van Kat. Beetje bij beetje leer je Kat beter kennen. Door middel van flashbacks geeft Sahadat inzicht in Kat’s verleden, waardoor je haar handelen in het heden beter leert begrijpen. Haar relatie met de mysterieuze Rif speelt daar ook een rol in. Het verhaal eindigt is een spectaculaire climax, die je misschien al wel voelt aankomen. Helaas eindigt het verhaal daarna ook vrij snel. Zonder te verklappen wat er gebeurt, was ik juist op dat moment (en de momenten die volgen) erg benieuwd naar wat er in Kat’s hoofd afspeelt en hoe zij omgaat met de situatie waarin zij beland is. Daarnaast wordt parallel aan Kat’s verhaal sporadisch een ander verhaal verteld. Dat gaat in op Aram, een vluchteling. Dit wordt niet ingebed in het verhaal. Ondanks dat het nieuwsgierig maakt, voelt het nog meer als los zand en haalt het je uit de flow van het verhaal haalt. Zonde! Het biedt namelijk een interessant en nieuw perspectief op Kat’s leven. Door het anders te integreren en het misschien wat meer aandacht te geven in het boek, had de plot nóg beter gemaakt. 

Kortom
Zonder handen van Ianthe Sahadat is een indringende en intrigerende roman, die je vanaf de eerste bladzijde het verhaal van Kat inzuigt. De uitwerking van Kat’s psyche is fantastisch, waardoor je je zonder moeite kunt inleven en het verhaal liever niet wilt wegleggen. Ook de opbouw van het verhaal is goed, maar vooral het einde en het parallelle verhaal konden sterker weggezet worden. Dat had de plot nog beter gemaakt. Kat is in elk geval zonder twijfel een personage dat je lang bij zal blijven en Sahadat is zonder twijfel een auteur naar wiens werk ik uit zal kijken.

In het kort

Titel: Zonder handen
Auteur: Ianthe Sahadat
Uitgever: Prometheus
Jaar van uitgave: 2019
Aantal pagina’s: 296
Serie of stand-alone: Stand-alone
Leesfragment: niet beschikbaar
Beoordeling: