In 2019 stak ik mijn liefde voor boeken van Italiaanse auteurs niet onder stoelen of banken. Fabio Genovesi is een Italiaanse auteur die mij nog onbekend was. Hij schreef al titels als Vissen voeren en Wat de golven brengen. Voor deze laatste ontving hij een belangrijke Italiaanse literatuurprijs. Toen In het diepe van zijn hand verscheen, met een intrigerende flaptekst, kon ik niet wachten om het boek te lezen. Zal het mijn liefde voor Italiaanse literatuur bevestigen? Ik kan je vast verklappen: dat doet het absoluut!

De tekst op het omslag
Fabio Mancini, zes jaar oud, groeit op in een klein Toscaans kustplaatsje. Hij woont daar met zijn lieve, zwijgzame vader, beschermende moeder, zijn oma en zijn negen oudooms, die hem mee uit vissen nemen en paddenstoelen met hem zoeken. Zijn chaotische, enorme familie lijkt onoverwinnelijk, tot een onverwachte gebeurtenis op kerstavond hun wereld op zijn kop zet: Fabio’s vader valt van een ladder en raakt in coma. Fabio besluit zijn vader elke week voor te lezen uit een van zijn handboeken, die hij wekelijks bij de kraam van mevrouw Stella koopt. Maar zal zijn vader ooit wakker worden?

Verhalen in een verhaal
Het boek bestaat uit een groot aantal kleinere verhalen, met het leven en opgroeien van Fabio als rode draad. Elk hoofdstuk kan gezien worden als een afzonderlijk verhaal en bestaat dan ook uit een begin, middenstuk en einde. Zo is er een hoofdstuk dat draait om hoe Fabio leert zwemmen en een hoofdstuk dat draait om Fabio’s voorleeskunsten. En die afzonderlijke verhalen lezen prettig! Elk is namelijk van gelijke kracht en kwaliteit. Daarbij maakt het het pauzeren tijdens het lezen erg eenvoudig. Genovesi verliest de grotere verhaallijn echter niet uit het oog: het personage Fabio wordt ouder en ontwikkelt zich. Daar wordt in elk hoofdstuk aandacht aan geschonken, waardoor je je -ook nadat je het boek even hebt weggelegd- moeiteloos weer in het verhaal kunt verplaatsen.

“Of ten minste, een beetje normaler dan de rest, maar dat was al heel wat. Want ik had het idee dat in ons straatje, en trouwens ook op de rest van de zwalkend door het universum draaiende wereld, iets wat echt helemaal ‘normaal’ was nog het vreemdst van alles was.“

De kunst van het opgroeien
Zoals hierboven beschreven, is het opgroeien van Fabio de rode draad door het verhaal. Je leert hem kennen als zesjarige en het boek eindigt wanneer hij veertien is. Hij woont samen met zijn ouders en zijn negen gekke, oude ooms in een klein dorpje in Italië. Die gekke ooms geven een vrolijke en hilarische noot aan het boek! Genovesi weet de lezer heel verfijnd in de jonge Fabio te verplaatsen. Allereerst door zijn taalgebruik, Zowel de woordkeuze als de zinsopbouw draagt daaraan bij. Wat zo bijzonder is aan de laatste, is dat het lijkt alsof je de gedachtestroom van Fabio leest. Er is minder interpunctie, de zinnen worden moeiteloos aan elkaar geplakt en soms wordt er van de hak op de tak gesprongen. Precies zoals kinderen denken en doen. Daarnaast geeft Genovesi ook feilloos inzicht in de gedachten van Fabio, waardoor je je altijd erg goed kan inleven (ook al zijn de overwegingen vaak niet in lijn met wat jij als volwassene zou doen). Ten slotte merk je dat Fabio ouder wordt. Zijn onbevangenheid verdwijnt, hij gaat beter beseffen wat hij heeft en wat mensen voor hem betekenen. Genovesi heeft het opgroeien van Fabio meesterlijk beschreven.

Kortom
In het diepe is een boek dat je gemakkelijk en graag leest. Het verhaal verveelt geen moment. De korte, kleinere verhalen dragen daaraan bij, omdat ze je steeds weer een nieuw deel van het leven van Fabio laten zien. Net als hoe Genovesi het opgroeien van Fabio uiteenzet. Ik kan je daarom alleen maar aanraden verder niet teveel op te zoeken over dit boek, simpelweg In het diepe te duiken en te genieten!

In het kort

Titel: In het diepe
Auteur: Fabio Genovesi
Uitgever: Signatuur
Jaar van uitgave: 2019
Aantal pagina’s: 400
Serie of stand-alone: Stand-alone
Leesfragment: klik hier
Beoordeling: