Eva Maria Staal gooide in 2008 hoge ogen met haar roman Probeer het mortuarium. Het werd genomineerd voor onder andere de C.W. van der Hoogt-prijs. Onlangs verscheen het tweede werk van haar hand, dat de titel De vondeling kreeg. Het boek gaat over Agnes, haar zieke vader en haar geadopteerde dochter. Staal’s prachtige proza en interessant verhaallijnen vallen op, maar ze wil misschien iets teveel met het verhaal.  

De tekst op het omslag
Agnes’ vader ligt op sterven. Als kind was Agnes haar vaders prinsesje, nu weet ze niet of hij haar echt heeft liefgehad. Agnes bezweert haar twijfels door op papier over haar vader te fantaseren. Pas als ze leest wat hij zelf over zijn leven schreef, op een barre tocht naar Duitsland aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, begrijpt ze wie hij was. Maar ook daarna is haar zoektocht niet ten einde. Welk jammerlijk voorval heeft hen ooit van elkaar vervreemd? En welke rol speelt de adoptie van Agnes’ dochter, Lima, in hun leven?

Prachtig proza
De schrijfstijl van Staal is erg mooi. Ze gebruikt schitterende bewoordingen om de gevoelens van Agnes en Agnes’ vader te beschrijven. Hierbij kiest ze niet alleen voor de gemakkelijke weg. Ze laat personages harde vergelijkingen vanuit kinderlijke onschuld maken. Dat brengt kracht in het verhaal. Ook de titel is creatief. Deze is op meerdere manier en vanuit verschillende perspectieven te interpreteren. Ontdek dit zelf tijdens het lezen van het verhaal.

“(…) elk klein ding dat over opa gaat ervoor kan zorgen dat ze hem en zichzelf een beetje beter gaat snappen.“

Interessante verhaallijnen, maar..
De vondeling staat bol van de interessante verhaallijnen. Zo is er de verhaallijn rondom Agnes en haar geadopteerde dochter Lima en de verhaallijn rondom Agnes en de problematische relatie met haar door de oorlog getraumatiseerde vader, die tevens ziek is. Thema’s als rouw, angst en familiebanden passeren de revue. Agnes, Agnes’ vader en Lima krijgen het woord. Plotwendingen volgen elkaar op. Staal gebruikt daarbij flashbacks en flashforwards. In sommige verhaallijnen wordt een vleugje magisch realisme toegevoegd, dat sterk aan de schrijfstijl van Haruki Murakami doet denken. Hoewel deze afzonderlijke elementen erg interessant zijn, is de combinatie van die alles in één, niet al te lang verhaal veel. Te veel. De lezer krijgt namelijk het gevoel slechts passant te zijn bij bepaalde onderdelen van het boek, terwijl meer aandacht op zijn plaats had geweest. Ook zorgt de combinatie van alle elementen ervoor dat de lezer de focus van het verhaal niet gemakkelijk vasthoudt. Dat is zonde en doet af aan het verhaal.

Kortom
Staal maakt indruk met haar prachtige proza in De vondeling. De verschillende elementen die ze daarnaast gebruikt om de vele verhalen die het boek rijk is te vertellen, zijn afzonderlijk interessant. Toch zijn al deze onderdelen bij elkaar wat veel, waardoor Staal te snel voorbij gaat aan onderdelen die een grote rol lijken te spelen in het verhaal. Desondanks zal De vondeling je meermaals verrassen en is het boek het lezen absoluut waard.

In het kort

Titel: De vondeling
Auteur: Eva Maria Staal
Uitgever: Prometheus
Jaar van uitgave: 2020
Aantal pagina’s: 264
Serie of stand-alone: Stand-alone
Leesfragment: niet beschikbaar
Beoordeling: