De Zweedse docent en auteur Mattias Edvardsson brak vorig jaar door met zijn thriller Een heel gewoon gezin. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten op een nieuwe titel van zijn hand: Goede buren (naar het Nederlands vertaald door Edith Sybesma) ligt inmiddels in de winkels. Hoewel het niet zo goed is als zijn voorganger, is het een vlot en intrigerend boek dat je helemaal opslokt.

De tekst op het omslag
Micke en Bianca Andersson verhuizen naar een idyllische buitenwijk van Stockholm die perfect lijkt voor hun gezin. Maar als ze hun buren leren kennen, komt er langzaam een gevoel van onbehagen op. Als Bianca ernstig gewond raakt, lijkt het in eerste instantie een tragisch ongeluk. Terwijl ze worstelt voor haar leven in het ziekenhuis, groeit de twijfel bij de politie en de buurt. Micke heeft altijd in gerechtigheid geloofd. Maar wat gebeurt er als de enige uitweg lijkt te zijn om het recht in eigen hand te nemen?

Een boek met een fijn plot..
De plotopbouw is sterk. Edvardsson geeft afwisselend Micke, buurvrouw Jacqueline en haar zoon Fabian het woord. Daarnaast vindt het ene hoofdstuk voor het ongeluk plaats en het andere na het ongeluk. De wisseling in perspectief en tijd helpt de lezer stukje bij beetje op een verrassende manier te achterhalen hoe het verhaal in elkaar steekt. Zoals eerder regel dan uitzondering is in dit soort boeken, wordt er informatie achtergehouden en is niet alle aangeboden informatie correct. Dit maakt dat het boek wegleggen geen optie is: hoe zit het nu echt? Is diens perspectief op de werkelijkheid gekleurd of geeft het het correct weer? Ondanks dat de ervaren literaire thriller lezer wellicht niet verrast zal zijn door het einde, is het einde absoluut interessant en goed uitgewerkt.

“Een ongeluk. Het moet een ongeluk zijn geweest.“

..en de schrijfstijl is (heel) vlot
Edvardsson’s schrijfstijl is vlot. Heel vlot. Korte hoofdstukken met korte zinnen met eenvoudig taalgebruik schetsen moeiteloos het erf in de Zweedse buitenwijk. Dat deze korte hoofdstukken eindigen met een cliffhanger, maakt de vaart in het verhaal groot. De personages blijven helaas wat vlak en raken dicht aan stereotypes. De lezer leert geen van allen echt ‘goed’ kennen. Toch is dat slechts een kleine ‘maar’, want het boek is erg vermakelijk en het neemt de behoefte om alleen maar door, door, door te willen lezen, absoluut niet weg.

Kortom
Goede buren is een boek dat je het liefst in één keer uitleest. De sterke plotopbouw en vlotte schrijfstijl zorgen daarvoor. Dat de personages wat vlak blijven, is niet zo erg. Het boek slokt de lezer namelijk helemaal op. Pas als het uit is, zal er weer ruimte zijn om aan andere zaken dan de op het eerste oog idyllische woonwijk in Stockholm te denken.

In het kort

Titel: Goede buren
Auteur: Mattias Edvardsson
Uitgever: Luitingh-Sijthoff
Jaar van uitgave: 2020
Aantal pagina’s: 376
Serie of stand-alone: Stand-alone
Leesfragment: klik hier
Beoordeling: