Joël Dicker is terug! De personages uit zijn eerdere drie boeken – De waarheid over de zaak Harry Quebert (nu ook verfilmd tot serie!), Het boek van de Baltimores en De verdwijning van Stephanie Mailer – hadden allemaal iets met elkaar te maken. In zijn nieuwste boek, Het mysterie van kamer 622 (naar het Nederlands vertaald door Manik Sarkar), is dat niet het geval. Nieuwe personages, nieuwe invalshoeken, maar gelukkig geschreven in de oude vertrouwde Dicker-stijl! 

De tekst op het omslag
Aan het begin van de zomer van 2018 verblijft een schrijver in het luxueuze Paleishotel in het Zwitserse Alpendorp Verbier. Hij verblijft in kamer 623 en verbaast zich erover dat de kamer naast hem het nummer 621-bis heeft. Langzamerhand wordt duidelijk dat jaren eerder een moord is gepleegd in kamer 622, waarvan het politieonderzoek nooit is afgerond. De schrijver besluit zich volledig op de onopgeloste moord te storten: wat gebeurde er twintig jaar eerder in kamer 622? Met de precisie van een Zwitserse meester-horlogemaker neemt Joël Dicker ons in deze duivelse en adembenemende roman mee naar het hart van zijn geboortestad, waarbij een liefdesdriehoek, machtsspelletjes, verraad en jaloezie op de achtergrond meespelen.

Mysterie
Wat een goed boek! Het bestaat uit twee verhaallijnen, die afwisselend aan bod komen. De eerste verhaallijn draait om het achterhalen van de dader van de moord die werd gepleegd in kamer 622 van het Palace de Verbier. In de tweede verhaallijn wordt de lezer mee teruggenomen in de tijd, om onder andere door de ogen van Macaire, bankierszoon, Lev, medewerker bij dezelfde bank, en Anastasia, Macaire’s vrouw, te lezen welke gebeurtenissen hebben geleid tot de uiteindelijke moord. Het woord mysterie staat centraal in beide verhaallijnen. Dicker is een meester in verzwijgen, achterhouden en het sporadisch vrijgeven van informatie zodat de lezer steeds accurater de werkelijkheid kan construeren. Zo kan de sluier van het mysterie steeds verder opgetild worden.

“Het belangrijkste is niet hoe het verhaal eindigt, maar hoe we de bladzijden vullen.”

Persoonlijk
De personages in dit verhaal zijn bijzonder. Zo zijn ze stuk voor stuk geloofwaardig, interessant en driedimensionaal – óók de vele bijpersonages. Dicker weet, zoals hij altijd doet, hen allemaal tot leven te wekken en de lezer te doen geloven dat hij over mensen in plaats van personages leest. Naast de interessante personages die het bankiersverhaal maken, voert Dicker zichzelf en zijn recentelijk overleden uitgever ook op als personage. Dit is een prachtig eerbetoon aan hem. Het mysterie van kamer 622 lijkt daarom de persoonlijkste roman van Dicker tot nu toe, wat op geen enkele manier afbreuk doet aan de kracht van de fictionele elementen van het verhaal. Knap!

Kortom
Dicker zuigt de lezer vanaf de eerste pagina volledig in het verhaal. Het mysterie en de intrige laten je pas los als je de laatste van de in totaal 575 vlotlezende pagina’s uit hebt. Krachtige personages en een heerlijk plot dat bol staat van liefde en hebzucht zorgen voor een fantastische leeservaring. Deze mix tussen een roman en een thriller is dan ook een echte aanrader.

---

Beoordeling

---

---

Vergelijkbare boeken

---