Piranesi – Susanna Clarke

In 2004 schreef Susanna Clarke het boek Jonathan Strange & Mr. Norrell. Het werd alom geprezen, bekroond met de Hugo Award en op de Longlist van de Man Booker Prize geplaatst. Haar meest recente werk is Piranesi (naar het Nederlands vertaald door Jacqueline Smit). Dit unieke, mystieke verhaal zal de lezer bijblijven.

De tekst op het omslag
Het Huis waarin Piranesi woont is geen gewoon gebouw: de kamers hebben geen begrenzingen, de gangenstelsels zijn oneindig, langs de muren staan duizenden en duizenden standbeelden, elk verschillend van de ander. Binnen het labyrint van zalen wordt een oceaan gevangengehouden; golven beuken op de trappen, kamers overstromen binnen enkele ogenblikken. Maar Piranesi is niet bang; hij kent de getijden zoals hij het het patroon van het labyrint zelf kent. Zijn leven is gewijd aan het verkennen van het Huis. Af en toe ziet hij zijn vriend, de Ander, die hij helpt bij zijn onderzoek naar Grote en Geheime Kennis. Dan beginnen er boodschappen te verschijnen; alles is niet wat het lijkt. Een vreselijke waarheid komt aan het licht als de bewijzen zich opstapelen dat er nog iemand anders bestaat, en wellicht een andere wereld.

Het Huis of de Wereld: een desoriënterende, vreemde en tegelijkertijd wonderschone plaats
Dit verhaal speelt zich af in een wereld die niet de onze is. Door de dagboekaantekeningen van Piranesi kan de lezer zich moeiteloos een beeld vormen van deze desoriënterende, vreemde en tegelijkertijd wonderschone plaats die Clarke heeft gecreëerd. Vogels, de Getijden, de Standbeelden (zoals Het Standbeeld van de Tuinman en De Vrouw die een Bijenkorf draagt), de Vestibulen en de Zalen: dit zijn slechts enkele aspecten die onderdeel uitmaken van deze plaats. Piranesi noemt deze plaats het Huis. Een andere keer noemt hij het de Wereld. Dit geeft precies de betekenis van het Huis voor Piranesi weer. Meermaals gebruikt Clarke taal die het verhaal naar een hoger niveau tilt. De lezer moet deze alleen weten te ontcijferen. Dat lukt, naarmate het verhaal vordert, steeds beter. Zo goed, dat het een onvergetelijke indruk maakt.

“De Schoonheid van het Huis is onmetelijk; zijn Vriendelijkheid oneindig.”

Labyrint
De plot is creatief en krachtig opgebouwd. Piranesi’s gevoel in het labyrint wordt overgebracht op de lezer: hij of zij heeft namelijk eveneens het gevoel in een labyrint te verkeren. Waar gaat dit verhaal naar toe? Wat is het Huis? Wie is de Ander? Deze en nog vele andere vragen werpen zich op. Piranesi’s aantekeningen helpen geleidelijk de puzzel op te lossen. Aan de hand van de zeven delen waar het boek uit bestaat, welke boordevol symboliek zitten, komt de lezer steeds dichterbij de oplossing. Dit is een boek waar de lezer blind in moet gaan. Alleen dan zal hij volledig meegesleurd kunnen worden in de wereld die Clarke creëerde.

Kortom
Piranesi is een boek dat de lezer aan geen ander doet denken. De ontknoping, die veel vragen beantwoordt, zal een onvergetelijke indruk achterlaten. Hoewel er verschillende delen van het verhaal ook na afloop in mysterie gehuld blijven, is dat de kracht van het verhaal. De lezer zal blijven mijmeren over de betekenis van elk element dat Clarke in het verhaal heeft opgeworpen. En dat heeft ze prachtig gedaan! Clarke heeft een unieke vertelkracht, waardoor de lezer zonder twijfel vanaf de eerste pagina meegaat in het mystieke en haast mythische labyrint dat werd gecreëerd. Voor de van-puzzels-houdende lezer die in is voor een prachtig, verrassend en uitdagend verhaal.

Beoordeling