Het eiland – Libby Page

De Britse Libby Page is naast auteur ook zwemmer. Beide passies combineerde ze in haar eerste roman The Lido (naar het Nederlands vertaald als Het zwembad). Het werd goed ontvangen, net als haar (nog onvertaalde) The 24-Hour Café. Haar meest recente werk kreeg de titel Het eiland (uit het Engels vertaald door Marja Borg). Het is een hartverwarmende en emotionele roman over vriendschap, de liefde en een stukje thuis in de wereld vinden.

De tekst op het omslag
De wereld van Lorna is klein en veilig: ze houdt van haar tienerdochter Ella en met z’n tweetjes kunnen ze de hele wereld aan. Maar na bijna twintig jaar verruilen ze Londen voor het piepkleine eiland Kip bij de Schotse kust. Lorna is daar opgegroeid en vertrok er toen ze achttien was, met de bedoeling er nooit meer terug te keren. Nu zijn ze er weer even, voor de begrafenis van Lorna’s ouders, die Ella nooit ontmoet hebben. De wereld van Alice is klein maar vol: ze houdt van de gemeenschap op Kip en geeft yogalessen waar vrouwen van over het hele eiland op afkomen. Haar huwelijk met Jack, de broer van Lorna, heeft echter betere tijden gekend. Ze hoopt dat Lorna haar wat meer over hun jeugd kan vertellen, om zo Jack beter te begrijpen. Zodra Jack zijn zus na al die tijd weer ziet, is het duidelijk dat twintig jaar radiostilte niet zomaar te overbruggen valt. Kan Lorna’s thuiskomst betekenen dat ze weer verder kunnen met hun leven?

Gelaagde personages
Het eiland heeft twee grote verhaallijnen: een verhaallijn over Lorna en haar dochter Ella en een verhaallijn over Alice. Wat zo fijn is aan dit boek, is dat beide verhaallijnen even interessant zijn en de kwaliteit even sterk. Page heeft opnieuw mooie, gelaagde personages neergezet. Naarmate het verhaal vordert, worden hun lagen afgepeld en leer je hen steeds beter kennen. Lorna’s onzekerheid en complexe band met haar familie. Ella, die zoveel op haar moeder lijkt en zoekt naar vriendschap. Alice’s verdriet en de relatie met Jack. Page doseert dit afpellen perfect. Dat zorgt ervoor dat de lezer het boek lastig kan wegleggen. Het verloop van het verhaal is niet verrassend, maar wel intrigerend en weet de aandacht van de lezer goed vast te houden.

“De boot nadert de kust en ik sla mijn armen om mijn dochter. Ik vraag me af of ze beseft dat deze omhelzing niet alleen bedoeld is om háár gerust te stellen maar ook mezelf.“

Eilandgevoel
Het woord prettig geldt niet alleen voor de personages en opbouw van Het eiland; het beschrijft ook de schrijfstijl van Page. Ze weet door gedetailleerde beschrijvingen van beleving en vergezichten het eilandgevoel in woorden te vangen. De lezer waant zich daar moeiteloos. De achtergrond waar ze de levens van Lorna en Alice tegen doet afspelen, zorgt voor een heerlijke leeservaring. De combinatie van het eilandgevoel en de gelaagde personages maken het verhaal.

Kortom
Het eiland is, net als Het zwembad, een hartverwarmend verhaal. Is het boek heel verrassend? Nee. Het einde zal menig lezer al van mijlenver zien aankomen. Maakt dat het een minder fijn boek? Of zorgt dat ervoor dat de lezer het boek niet met een heerlijk gevoel zal dichtslaan? Nee! Het is evengoed genieten. Dat maakt Het eiland een prachtig cadeau voor de feestdagen – voor jezelf of voor een ander.

Beoordeling