De anatomie van dromen – Chloe Benjamin

Chloe Benjamin woont in de Verenigde Staten. Nederland maakte al kennis met haar De onsterfelijken. Dat vertelt het verhaal van zussen en broers Gold die hun sterfdatum te weten komen. Benjamin debuteerde echter met een ander boek: De anatomie van dromen. Dat is nu naar het Nederlands vertaald door Lucie Schaap. Het won de Edna Ferber Fiction Book Award en was genomineerd voor de Center for First Fiction Novel Prize.

De tekst op het omslag
Wanneer Sylvie Patterson, een leerling van een kostschool in Californië, verliefd wordt op Gabe, een levendige maar ongrijpbare klasgenoot, wordt ze meegezogen in een experiment dat haar leven voorgoed verandert. Het schoolhoofd, dr. Adrian Keller, is een charismatische wetenschapper die alles in de waagschaal stelt voor het onderzoek naar lucide dromen, en de mogelijke therapeutische werking ervan. In de zes jaar die volgen worden Sylvie en Gabe opgeslokt door het werk van deze Keller, en zij volgen hem door het hele land. Als het onderzoek hen naar het Midwesten voert, raken ze verwikkeld in een complexe verhouding met hun mysterieuze buren, en Sylvie begint te twijfelen aan de ethische bedoelingen van Keller. Als ze de grens onderzoekt tussen wat echt is en wat niet, ontdekt ze dat ze niemand kan vertrouwen – ook zichzelf niet.

Lucide dromen
In De anatomie van dromen worden Sylvie en Gabe meegevoerd in de wereld van Adrian Keller. Hij doet onderzoek naar lucide dromen ter voorkoming van ernstige slaapproblemen. In een lucide droom is de dromer bewust van het feit dat hij droomt, dat veel doordelen zou hebben. Het verhaal behandelt interessante wetenschappelijke en ethische vraagstukken gerelateerd aan het doen van onderzoek: wat is geoorloofd? Hoewel het concept van lucide dromen erg interessant is, blijft het wat oppervlakkig. Wat lucide dromen voor betekenis heeft voor de personages en hoe het kan worden gebruikt had explicieter uitgewerkt mogen worden. Toch krijgt de lezer voldoende informatie over het concept mee om zich er een voorstelling van te kunnen maken – wat ook echt nodig is bij een toch wat onbekender en abstracter onderwerp. Het onderwerp maakt het verhaal dan ook absoluut vernieuwend.

“Op een vreemde manier voelde ik me ervoor verantwoordelijk hem te beschermen. Er was verder niemand die wist waar hij ’s nachts naartoe ging (…).”

Prettig plot
Sylvie en Gabe zijn de hoofdpersonages van het verhaal. Benjamin beschrijft hen levendig, maar toch blijven ze wat op afstand; vooral Gabe blijft ongrijpbaar. De lezer leert hem niet volledig kennen. Maar dat is misschien ook precies wat Benjamin voor ogen had, zeker gekeken naar zijn rol in de plot. Over de plot gesproken, die zit goed in elkaar. De opbouw is sterk en Benjamin neemt de lezer voldoende mee. Hoewel de ontknoping wat abrupt komt, en misschien iets beter ingebed of ingeleid had kunnen worden, verraste het wel. Daarmee voelt het plot prettig en slaat de lezer het boek met een goed gevoel dicht.

Kortom
Hoewel De anatomie van dromen wat nadelen kent, heeft het een sterk plot en een vernieuwend thema. Benjamin stelt daarbij interessante vragen, over de rol van wetenschap en medisch onderzoek. Ze beantwoordt niet alle vragen, maar laat voldoende ruimte over voor de lezer om daar zijn of haar eigen invulling aan te geven. Daardoor blijft De anatomie van dromen nog lang na het lezen van de laatste pagina resoneren in het hoofd van de lezer.

Beoordeling