De zaak Alaska Sanders – Joël Dicker

De Franse auteur Joël Dicker is niet meer weg te denken uit de hedendaagse literatuur. Hij schrijft thrillerachtige romans (of romanachtige thrillers?) die haast niet weg te leggen zijn. Naast op zich staande verhalen (zoals Het mysterie van kamer 622), hebben veel van Dicker’s romans een ding gemeen: de personages. Deze worden steeds opnieuw opgevoerd en verder uitgediept. Dit gebeurt ook in het nieuwste werk van zijn hand, dat de titel De zaak Alaska Sanders draagt. Hoewel de omvang wellicht wat afschrikt (576 pagina’s!), is het een boek dat de lezer in zijn greep houdt en pas loslaat als de laatste letter gelezen is.

De tekst op het omslag
April 1999. Mount Pleasant, een rustig stadje in de Amerikaanse staat New Hampshire, wordt opgeschud door een gruwelijke moord. Het lichaam van een jonge vrouw, Alaska Sanders, wordt gevonden aan de rand van een meer. De politie verkrijgt al snel een bekentenis van de dader en zijn handlanger en sluit het onderzoek. Elf jaar later ontvangt sergeant Perry Gahalowood een verontrustende, anonieme brief, die de uitkomst van het eerdere onderzoek geheel in twijfel trekt. Wat als er een grove fout is gemaakt? Met hulp van de bevriende schrijver Marcus Goldman, die inmiddels beroemd is geworden door zijn boek over Harry Quebert, besluit Perry het onderzoek te heropenen, met alle gevolgen van dien.

Uit de kunst
De opbouw van De zaak Alaska Sanders is uit de kunst. Eigenlijk precies zoals de lezer van Dicker gewend is. Het verhaal wordt door de ogen van verschillende personages laagje voor laagje afgepeld. Dat gebeurt wisselend tussen heden en verleden. Dicker doet dit heel kundig: elk fragment is waardevol voor de ontrafeling van het mysterie dat centraal staat in het boek. Hij verzwijgt informatie en geeft dit vervolgens sporadisch vrij. Zo komt de lezer steeds dichter bij de ontknoping. Hoofdstukken eindigt Dicker met een cliffhanger – zoals “Wat chief Lansdane me vertelde, maakte me sprakeloos van verbijstering.”. De lezer begint dan zonder twijfel direct aan het volgende hoofdstuk . En ja, dan is deze dikke pil uit voordat je het weet.

“We moeten over de doden blijven praten om ze levend te houden. Als we, uit schroom, geen herinneringen meer aan hen ophalen, begraven we ze voorgoed.”

Gave
Van alle personages die de revue zijn gepasseerd in de romans van Dicker, pronkten Marcus en Perry bovenaan mijn favorietenlijstje. Het was dan ook een feestje om nog meer over hen, en over hun geschiedenis, te weten te komen. Ook de dynamiek tussen die twee – de sneren en loyaliteit, die hun vriendschap kenmerkt – is krachtig opgetekend. Bijna alsof de lezer in dezelfde ruimte is als deze personages. Dat Dicker zowel een plot als personages zo uit de verf kan laten komen, is een gave. Een gave die ervoor zorgt dat vrijwel al zijn boeken ontzettend intrigeren.

Kortom
De zaak Alaska Sanders is een fantastische toevoeging aan het oeuvre van Dicker. Het lost de hoge verwachtingen van de lezer volledig in: de plot is uit de kunst en zowel de terugkerende als nieuwe personages (blijven) fascineren. Het verhaal vindt plaats na De verdwijning van Stephanie Mailer, Het boek van de Baltimores en De waarheid van de zaak Harry Quebert. Dicker verwijst veelvuldig naar gebeurtenissen uit die boeken. Toch is De zaak Alaska Sanders ook goed afzonderlijk te lezen. Maar om alles helemaal mee te krijgen, is mijn advies om toch alle boeken te lezen. En geloof me, daar zul je geen spijt van krijgen!

Beoordeling