Ine Boermans heeft na de kunstacademie jarenlang een galerie gerund. In 2016 maakte ze een switch naar de wereld van de literatuur. Na essays en korte verhalen, werd onlangs haar debuutroman gepubliceerd. Dit debuut kreeg de titel Een opsomming van tekortkomingen en smaakt naar meer.

De tekst op het omslag
Lot probeert haar weg te vinden in een karig met familiegeluk bedeeld leven. Haar psycholoog raadt haar aan om de sluizen maar eens goed open te zetten, wat echter maar matig lukt. Natuurlijk heeft haar jeugd ermee te maken. Die werd immers bepaald door een weinig complimenteuze vader, een pijnlijke echtscheiding en de vroege dood van haar moeder. En ook nu nog heeft haar vader een verlammende invloed op haar leven. Pas wanneer Lot haar eigen gezin vormt en een soort monument voor haar moeder begint te bouwen lijkt er iets te veranderen.

Sterke opbouw
De opbouw van het verhaal is sterk. In 118 korte passages leert de lezer Lot kennen. Over Lot’s verleden vertelt Boermans door middel van brieven van Lot aan haar moeder en beschrijvingen van situaties waarin haar vader, haar moeder of haar beide ouders een belangrijke rol speelden. Over Lot’s heden vertelt ze door middel van gesprekken tussen Lot en haar psych (die overigens hilarisch is!). De wisseling in vorm en tijd zorgt ervoor dat het boek haast niet weg te leggen is. De lezer denkt meermaals: ‘Ah, nog één passage dan’, maar voor hij of zij het weet, zijn er weer tien uit. Heerlijk!

“‘En wie kies je als je mag kiezen op je twaalfde?’ vroeg hij steevast. ‘Jou.’ mompelde ik dan en voelde me alsof ik een dolk in mijn moeders rug zette en die daarna nog een flink ronddraaide.”

Toegankelijk
Boermans heeft een luchtige pen. De zware, trieste gebeurtenissen beschrijft ze krachtig. Hoe Lot’s narcistische vader het gezin onder de duim houdt, zorgt voor een knoop in je maag. Tegelijkertijd weet Boermans er een bepaalde mate van (droge) humor aan toe te voegen. Voldoende om de lezer te laten glimlachen of soms zelfs grinniken. Dit maakt het verhaal luchtig en erg toegankelijk. De schrijfstijl zorgt er ook voor de personages erg toegankelijk zijn. De lezer kan zich gemakkelijk in Lot inleven door een duidelijke beschrijving van haar gevoelens en gedachten, zelfs in de korte passages. Zelfs de gevoelens van Lot’s moeder, die we alleen door de ogen van Lot leren kennen maar veel heeft moeten doorstaan, zijn voelbaar voor de lezer. Boermans’ schrijfstijl verdient alle lof.

Kortom
De opsomming van tekortkomingen is snel, intens en zit vol humor. De opsomming van tekortkomingen van dit verhaal is kort. Een van de weinige dingen die genoemd kan worden, is dat het aantal passages verdubbeld had mogen worden. De lezer had graag nog meer over Lot willen lezen. De laatste zinnen, die een prachtige symboliek omvatten, bieden een afsluiting die blijft nabonzen. Boermans’ debuut is dan ook meer dan geslaagd en ik kijk uit naar haar volgende werk.

---

Beoordeling

---

---

Vergelijkbare boeken

---