De debuutroman van Roos van Rijswijk, Onheilig, won de Anton Wachterprijs. Ook haar geïllustreerde roman De olifant van de bovenbuurman werd goed ontvangen. Onlangs verscheen een verhalenbundel van Van Rijswijk’s hand – De dwaler. De verhalen zijn elk aangrijpend, bijzonder en vooral prachtig geschreven.

De tekst op het omslag
De verhalen in De dwaler zijn sprankelend, prikkelend, poëtisch en altijd ongewoon. Ze laten een wereld zien die op de onze lijkt, maar het net niet is. Zo besluit een man midden in een chique woonwijk op straat te blijven liggen, en vraagt een vrouw uit medelijden een wildvreemde mee naar zee. Een buitenaardse verkenner onderzoekt of de mens meer is dan bladgroen en een schoolklas wordt voor een spelletje levend stratego wel heel erg verdeeld door hun docent. Empathie komt uit de kraan, in een hijskraan ben je het verst verwijderd van de doden, en alleen in De dwaler kun je vissen in de gangen van een ziekenhuis.

Raak
Om maar met de deur in huis te vallen: Van Rijswijk kan schrijven. Punt. De lezer kan door elk verhaal, of het nu drie of dertig pagina’s beslaat, de wereld om zich heen vergeten. Letter na letter wordt verslonden om de andere werelden die Van Rijswijk schetst, tot zich te nemen. De directe beschrijving van de omgeving en gevoelens van de personages zorgt daarvoor. De daadwerkelijke situaties blijven soms wat implicieter. Er blijft ruimte voor interpretatie door de lezer. En dat is precies de kracht van De dwaler. Het zorgt ervoor dat elk verhaal raak(t) (is).

“Je geeft me de wereld maar niet de weg. Je geeft me alles wat eerder niet van mij was, om zomaar overheen te lopen. Je geeft me een bodem maar je geeft me geen richting, je geeft me brood maar geen honger (…) je geeft me tijd die ik niet kan lezen.”

Dwalen
De lezer dwaalt samen met de personages door alle verhalen, waarin de personages steeds anders zijn of anders ervaren. De perspectieven zijn keer op keer interessant. Zo wordt geschreven vanuit het perspectief van een man die op de straat gaat liggen en niet meer opstaat, een heel bijzondere leerkracht en vanuit een grootmoeder met een transgender kleinkind. Het zijn ook die verhalen, samen met het verhaal ‘De rot bloot’, die het meest bijblijven. Maar omdat Van Rijswijk zo’n breed scala aan thema’s behandelt, zal dat van lezer tot lezer verschillen.

Kortom
De dwaler is een prachtige verhalenbundel. Van Rijswijk’s schrijfkracht raakt. Hoewel het niet altijd even toegankelijk is – er wordt een hogere versnelling van de lezer gevraagd – weet het ongekend te boeien. Door het brede scala aan thema’s dat wordt behandeld, wil de lezer blijven lezen. Mijn advies? Lees de verhalen vooral niet allemaal in één dag, al is de verleiding groot. De bundel is dan namelijk veel te snel uit. Lees er dagelijks één. Of dat nu bij het opstaan, tijdens de lunchpauze, na het avondeten of voor het slapengaan is: het lezen maakt de dag ongetwijfeld goed.

---

Beoordeling

---

---

Vergelijkbare boeken

---