Tussen de duivel en de zee – Maria Adolfsson

Maria Adolfsson woont in Stockholm. Ze werd bekend als thrillerauteur door haar Doggerland-serie. In de eerste twee delen Misleiding en Stormwaarschuwing heeft de lezer de prachtige omgeving van Doggerland, inspecteur Karen en haar familie, vrienden en collega’s leren kennen. In het derde deel, Tussen de duivel en de zee (naar het Nederlands vertaald door Elina van der Heijden), gaat Karen aan de slag met een nieuwe zaak.

De tekst op het omslag
Superster Luna is op Doggerland om een nieuwe plaat op te nemen. Als zij in het holst van de nacht verdwijnt, staat de politie voor een raadsel. Inspecteur Karen Hornby wordt, tegen haar zin, op de zaak gezet. Karen voelt zich oud en moe, en maakt zich zorgen om haar gezondheid. Bovendien leek Luna wel érg gecharmeerd van Leo Friss, Karens vriendje. Het mysterie is compleet als in de hoofdstad een vrouw wordt toegetakeld door een gewelddadige man, en Luna’s assistent een verkeersongeluk krijgt. Karen vermoedt dat de zaken iets met elkaar te maken hebben, maar bewijzen blijven uit. Inmiddels zijn de media het verhaal op het spoor, en ontstaat er een race tegen de klok. En Luna is niet de enige wiens leven in gevaar is…

Drie verhaallijnen
De plot zit opnieuw goed in elkaar en bestaat als het ware uit drie verhaallijnen: een gewelddadige verminking van een vrouw, die wordt beschreven door middel van gruwelijke details; een vriendin van Leo, de beroemde Luna, wordt vermist; en ten slotte het persoonlijke leven van Karen, waar van alles in gebeurt. Afzonderlijk zijn de verhaallijnen sterk (met een zekere portie humor), maar wanneer de verhaallijnen bij elkaar worden gebracht is dat soms wat vergezocht en onwaarschijnlijk. De ontknoping is daardoor wel erg verrassend!

‘En toen kwam hij opeens. Uit het niets. Duwde me omver, waardoor ik op handen en voeten belandde en toen…”

Rijk karakter
Tussen de duivel en de zee is lastig te lezen zonder de andere delen uit de serie gelezen te hebben. Adolfsson herhaalt in dit deel namelijk zelden wat er eerder gebeurd is. De relaties tussen de personages en de referenties aan eerdere gebeurtenissen zullen daarom alleen betekenis hebben bij het lezen van de eerdere delen. Helaas is het zelfs voor de liefhebber van de serie wel eens lastig om alle informatie goed te kunnen plaatsen (hoe zat dat ook alweer?). Toch leert hij of zij weer genoeg nieuwe dingen over Karen, waardoor zij weer in een nieuw perspectief geplaatst kan worden. De verschillende rollen die ze vervuld -als rechercheur, pleegmoeder, vriendin, dochter, enzovoort- en Adolfsson’s beschrijving daarvan, hoe deze elkaar aanvullen en voor conflicten zorgen, maakt Karen een rijk karakter. De personages in haar omgeving bieden daarvoor een prachtige context.

Kortom
Tussen de duivel en de zee is weer een heerlijk deel in de Doggerland-serie. Adolfsson schotelt de lezer opnieuw een interessant, hoewel iets minder waarschijnlijk, plot voor en Karen blijft een interessant en rijk karakter. Wat staat haar in het volgende deel te wachten? Daar kan reikhalzend naar worden uitgekeken.

Beoordeling